در مورد خودم

این طور نگاه می کنم که همیشه شخص ثالثم.در اجتماعات دو نفره من ورود سوم ناخواسته یک اتفاقم.نقش خیارشور یا چاشنی را دارم.مثل اینکه من را همیشه در اب نمک نگه داری می کنند.ارتباط به وقت نیاز.ارتباط به ناچار.ارتباط به ترحم. حیوان دوست داشتنی هستم. قابلیت خر شدن را به ناخداگاه به اطرافیانم القا می کنم.بله.سرکار هستم.و از آن مهمتر سر کار می روم.من خوراک ادم های بی لیاقت هستم.من خوراک آدم های بی لیاقت هستم.من خوراک ادم های بی لیاقت هستم.دلم می خواهد تا صبح فقط بگویم."بی لیاقت".
به همین سادگی.از آدم های دور و برم چشمهایی می بینم که می خندند و لبهایی  که به زور جلوی این خنده را می گیرند.راحت بخند.عاشق خنده های زیر لب تو نمی شوم.قفل بزرگی بر قلبم زده ام و کلیدش را در دریاها انداخته ام.تو راحت بخند...
انسان احساسی هستم و همه حرفهایم را می زنم.از دوستانم برای شنیدن حرفهایم جهت خالی کردن خودم سواستفاده می کنم.آنها خودشان مشکلات زندگی خودشان را دارند و به همین خاطر دور شدنشان از من عجیب به نظر نمی رسد. میل شدیدی به ابراز کردن خودم دارم.در صورتی که به اندازه ادعایم عمل نمی کنم.باید مثل گاو باشم.کار خودم را انجام بدهم.گاو آرامش مستتری ست در پس زمینه سبک فکری من که به مقدار زیادی تاپاله می کند.