دوست داشتن

در اصل و فی نفس دوست داشتن یک نقطه قوت است.به این خاطر که فقط انسان ها می توانند همدیگر را دوست داشته باشند و بین حیوانات چنین علاقه ای نیست یا کمرنگ تر است. اما به نظر من دوست داشتن در این زمانه یک نقطه ضعف است. هیچ دوستی وجود ندارد با میزان علاقه و تمایل پنجاه درصد. یعنی همیشه یک نفر بیشتر دوست دارد دیگری را.یک نفر همیشه بیشتر متمایل است به دیگری. انسان هایی که به بلوغ فکری رسیده اند می توانند چنین تعادلی را ایجاد کنند.تعادل 51-49. نقطه ضعف این جاست که شاید آدمی را که دوست داری لیاقت آن علاقه و دوستی را ندارد و همین یعنی یک روکش بر روی یک چیز پوچ که از همان اول هم چیزی نبوده است.